,,Życie za życie’’
15 lutego 1910 roku urodziła się Irena Sendlerowa. Gdy Niemcy stworzyli getto w Warszawie, postanowiła wyprowadzić na aryjską stronę żydowskie dzieci. Jako kierowniczka dziecięcego oddziału Rady Pomocy Żydom przy Delegaturze Rządu na Kraj (Żegocie) podczas II wojny światowej, w konspiracji wraz ze swoimi współpracownikami prowadziła na szeroką skalę akcję ratowniczą i uratowała 2,5 tysiąca żydowskich dzieci (,,lista Sendlerowej”). W 1965 roku została uhonorowana przez izraelski Yad Vashem medalem i dyplomem ,,Sprawiedliwej wśród Narodów Świata” w Jerozolimie. Odznaczenie to jest przyznawane osobom, które bezinteresownie, z narażeniem życia pomagały ludości żydowskiej w czasie II wojny światowej. Z rąk prezydenta RP otrzymała najwyższe polskie odznaczenie - Order Orła Białego. Otrzymała też Nagrodę im. Jana Karskiego ,,Za męstwo i odwagę”. Dzieci nadały Irenie Sendlerowej Order Uśmiechu. Przez wiele lat, w powojennej Polsce była zapomniana. O jej istnieniu i działalności przypomniały amerykańskie gimnazjalistki, autorki przedstawienia ,,Życie w słoiku’’ (lista ocalonych dzieci ukryta w dwóch butelkach, zakopanych w ogrodzie) oraz film ,,Dzieci Ireny Sendlerowej'' i Lea Kampe powieścią ,,Anioł z Warszawy”. W 2003 r. Stowarzyszenie Dzieci Holokaustu zglosiło Irenę Sendlerową do pokojowej Nagrody Nobla. Ta odważna kobieta dowiodła, że: ,,Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat’’. Nie mogła patrzeć obojętnie na zło...
Anioł
Irenie Sendlerowej
Choć narażałaś swe życie
codziennie,
czyniłaś dobro
bez tchu,
niezmiennie.
Za Twą dobroć,
pomoc,
odwagę
składam Ci hołd.
K.F.